استفاده از درجه حرارت سالن جهت بهبود برنامه تولک بردن

استفاده از درجه حرارت سالن جهت بهبود برنامه تولک بردن

 یکی از راههای موفقیت آمیز تولک بردن حذف غذای مرغان تخمگذار می باشد بیش از 30 سال است که این روش مورداستفاده قرار می گیرد در دهه 1960 و اوایل دهه 1970 استاندارد زمانی حذف غذا 10 روزمتوالی بود این برنامه با توجه به فصل ، در عملکرد سیکل دوم تولید ایجاد اختلاف می نمود گله هایی که در فصل پاییز و زمستان تولک برده می شدند نسبت به گله های تولکی بهار و تابستان دارای عملکرد و پیک تولیدی بهتری بودند این اختلاف در عملکرد عمدتا مربوط به کوتاه بودن طول روز در فصول پاییز و زمستان و پایین بودن درجه حرارت در طی این فصول مربوط به کوتاه بودن طول روز در فصول پاییز و زمستان و پایین بودن درجه حرارت در طی این فصول و در نتیجه کاهش بیشتر وزن بدن در طی 10 روزی است که مرغان از غذا محروم می باشند . بر اساس مفروضات بالا تحقیقات بعدی بر روی طول مدت محرومیت ازغذا و کاهش وزن بدن در رابطه با نحوه عملکرد در سیکل دوم تولید متمرکز گردید ومشخص شد که کاهش وزن بدن در حد 27 تا 32% موجب کسب بهترین عملکرد در سیکل دوم تولید می گردد لازم به توضیح است که منظور از بهترین عملکرد برگشت سریع به تولید و تولید تعداد بیشتری تخم مرغ در طی 20 تا 24 هفته ، در دومین سیکل تولید می باشد این آزمایشها در محیطی با درجه حرارت حدود 24 درجه سانتی گراد اجرا گردیده است . مشاهدات عملی بعدی وجود ارتباط بین فصل وعملکرد در سیکل دوم تولید راآشکار نمود رسیدن به 30 تا 35 % کاهش وزن در فصل تابستان به زمانی معادل 15 روز یا بیشتر در مقایسه با 8-7 روزدر فصل زمستان احتیاج دارد هر چند که مشخص گردید طول مدت این دوره ازهنگام شروع حذف غذا تا برگشت به شروع تولید در هر دو فصل اختلاف چندانی ندارد بنابرانی نسبت بین طول مدت محرومیت ازغذا وطول زمان تغذیه مجدد تا شروع تولید بر حسب درجه حرارت محیط تغییر می کند همچنین مشاهده گردید که هر چه طول مدت محرومیت از غذا درمحیط گرم بیشتر باشد موجب بهبود عملکرد در سیکل دوم تولید و کاهش تعداد تلفات ومشکلات مدیریتی می گردد دلیل احتمالی برای این اختلاف آن است که بافت غیر زایا در هوای سرد جهت به دست آوردن انرژی خیلی سریعتر از بافت زایا شکسته می شود در هوای گرم چنانچه میزان کاهش وزن به 30% یا بیشتر برسد حداکثر کاهش وزن بافت زایا باکاهش بقیه بافت غیرزایا بیشتر منطبق می گردد و این مسئله احتمالا به دلیل وابستگی کمتر کاهش وزن بافت زایا به درجه حرارت محیط نسبت به بافت غیر زایا می باشد . چرا این موضوع مهم می باشد ؟ برخلاف نظر عموم وظیفه دستگاه تولید مثل بلافاصله بعد از حذف غذاکاهش نمی یابد چنین به نظر می رسد که ذخایر چربی و پروتئین موجود در کبد در خلال مراحل اولیه حذف غذا به تخمدانها منتقل شده و در نتیجه وزن واقعی تخمدانها تا زمانی که 5 تا 10% از وزن بدن کاسته شود حتی از وزن آن قبل از حذف غذا نیز بیشتر می باشد این تخمدانهای بزرگ ، استروژن مورد نیاز جهت حفظ وزن طبیعی مجرای تخم را در مراحل اولیه حذف غذا تولید کرده و در نتیجه موجب تاخیر در کاهش وزن بافت زایا به مدت چند روز می گردند این موضوع از این نظرمهم است که مشخص گردیده بین کاهش وزن بدن و حذف چربی موجود در قسمت قشری غدد ارتباطی وجود دارد و فرض بر این است که حذف این چربی بر عمکلرد مرغان درسیکل دوم تولید بسیار موثر است همچنین می دانیم که این چربی شکسته نمی شود مگر اینکه 25% وزن بدن کاهش یافته یا 9 روز اززمان شروع حذف غذا گذشته باشد بنابراین خاتمه زودهنگام دوره محرومیت از غذا به علت کاهش سریع وزن بدن در هوای سرد موجب مختل شدن طول دوره مورد نیاز برای محرومیت غذایی در برنامه تولک بردن می گردد . دلیل این امر آنست که احتمالا برنامه کوتاه مدت تولک بردن موجب عملکرد ضعیفی در سیکل دوم تولید می گردد طول دوره محرومیت غذایی را میتوان از طریق بالا بردن درجه حرارت سالن به بهترین وجه افزایش داد جهت به دست آوردن بهترین نتیجه بهتر است که شرایط هوایی داخل سالن را در طول دوره محرومیت غذایی و دوره تغذیه بعد از آن مشابه شرایط فصل تابستان نمود درجه حرارت بهینه جهت این دوران با توجه به عواملی مانند نوع سالن ، تراکم مرغان ، و حرارت محیط متفاوت می باشد برای شروع بهتر است از درجه حرارتهای ثبت شده سالنها در فصول گرم سالهای قبل که در آنها عملکرد گله ها نیز خوب بوده اند استفاده کرد با استفاده از این درجه حرارتها می توان درجه حرارت مورد احتیاج را برای یک محرومیت 15 روزه غذایی معین نمود این درجه حرارت احتمالا حدود 29 درجه سانتی گراد یا بیشتر خواهد بود در موقع محاسبه حتما حداکثر و حداقل درجه حرارتهای ثبت شده خود را موردتوجه قرار دهید از این طریق میتوان امکان استفاده از پنجره را در طول دوره محرومیت از غذا مورد بررسی قرار داد . در مواقعی که برنامه تولک بردن در فصول سرد انجام می گیرد درجه حرارت مورد نیاز را باید از طریق کاهش تهویه به منظور ذخیره گرمای سالن و همچنین استفاده از منبع حرارتی کمکی تامین نمود در طول دوره محرومیت غذایی حرارت تولیدی به وسیله بدن مرغان به شدت کاهش می یابد لذا حتی در صورت خاموش کردن کلیه هواکش ها نیز نمیتوان از این طریق درجه حرارت مورد نیاز را تامین نمود همچنین توصیه می شود که درچنین مواقعی جهت تامین هوای مورد نیاز منبع حرارتی سالن از هوای خارج استفاده گردد تا از کاهش اکسیژن سالن به مقدار زیاد جلوگیری به عمل آید در دوره بازیافت درجه حرارت سالن باید به همان اندازه دوره محرومیت غذایی حفظ شود تا وزن بدن مورد نیاز به سرعت به دست آید چنانچه شرایط محیطی ایده ال باشد تعدادی از مرغان ممکن است حدود 17روز بعد از قطع تخمگذاری مجددا شروع به تولید تخم بنمایند . وقتی تولید گله به 50% رسید باید نسبت به برگرداندن درجه حرارت سالن به حد طبیعی خود اقدام نمود زیرا در این زمان پوشش پر مرغان جهت تامین حرارت مورد نیاز خود به حد کافی رشد کرده است.

برنامه نوری

هفت روز قبل از شروع محرومیت غذایی باید طول روشنایی را به 24 ساعت در شبانه روز رساند.سپس در اولین روز شروع محرومیت غذایی طول روشنایی در سالنهای بسته باید به 12 ساعت ودر سالنهای باز نیز به 12 ساعت یا به اندازه طول روز در 21 روز بعد از شروع تولک بردن رسانیده شود ازابتدای شروع محرومیت غذایی تا 21 روز بعد از آن طول مدت روشنایی نباید اضافه شود در روزهای 21، 24، 28 و 35 طول مدت روشنایی را به ترتیب به 13، 5/13 ، 14 و 15 ساعت برسانید میزان افزایش روشنایی باید با توجه به محدودیت های فصلی حداقل نیم ساعت و حداکثر یک ساعت در روزهای تعیین شده باشد برنامه نوری عادی را باید از 35 روزگی به بعد اجرا نمود و در هر صورت در اکثر مواقع طول روشنایی را نباید بیشتر از 16 ساعت در شبانه روز تعیین کرد .

تغذیه در دوران بازیافت (بعداز محرومیت غذایی )

قبل از شروع مجدد تولید تخم ، مرغان بایدبا جیره ای تغذیه شوند که رشد پرها ، رشد ماهیچه ها و تجدید حیات دستگاه تولید مثل را تسریع نماید دو نوع جیره مخصوص جهت این دوران توصیه می گردد .جیره شماره 1 تولکی که باید از شروع تغذیه مجدد تا 5% تولید مصرف گردد و جیره شماره 2 تولکی که باید از زمان رسیدن به 5% تولید تا زمان دستیابی به 50% تولید داده شود از زمان رسیدن به 50% تولید به بعد باید جهت کنترل بهتر وزن تخم مرغ جیره بعد از پیک تولید مصرف گردد که روزانه حاوی 610 میلی گرم اسیدهای آمینه گوگرددار به ازا هر مرغ می باشد .

فصلنامه چکاوک – مهندس عزت الله قربانی