پرورش شتر مرغ در یزد
پرورش شتر مرغ در یزد
پرورش جوجه ها: جایگاه نگهدارى جوجهها باید به گونهاى طراحى شود که آنها را در مقابل شکارچىها و عوامل نامساعد محیطى محافظت کند. کف پن باید سفت بوده و سطحى هموار داشته باشد. هرگز کف پن نباید با روزنامه یا سایر مواد نرم پوشیده شود. چون باعث عدم تعادل جوجهها و بروز ضایعات در پا مىگردد. جوجههاى جوان هر چیزى را که مىتوانند مىبلعند و این باعث بیمارى یا مرگ آنها خواهد شد. بنابراین باید کف جایگاه براى جوجه هاى کمتراز 10 روزبا کرباس (کیسههاى پارچهاى) پوشیده شود.جوجههاى شترمرغ نباید در 24 ساعت اول زندگىشان غذا بخورند تا کیسه زرده شان را به خوبى جذب کنند. برخى از غذاهاى آزاد مانند اسفناج شامل اسیداکسالیک است که باعث عدم جذب کلسیم مىشود و ممکن است باعث بروز مشکلاتى در پاها شوند. باید توجه شود که هر گز نباید به پرنده علوفه مانده و کپک زده داده شود. و جوجهها باید با علوفهاى با کیفیت بالا تغذیه شوند. همچنین حتىالامکان براى تغذیه جوجه باید سعى شود از غذاى پلت شده استفاده شود پرورش جوجه پس از خروج از تخم جوجه ها بایستى درحرارت 30 تا 32 درجه سانتى گراد قرار گیرند. بهتر است این حرارت در زیر منبع حرارتى (لامپ هیتر، مادر مصنوعى) براى جوجه مهیا شده و اجازه انتخاب را براى جوجه فراهم آورد. در صورتى که شرایط جوى اجازه دهد مى تواند جوجه را 24 ساعت بعداز درآمدن از تخم در فضاى آزاد قرارداد. مراقبت از جوجه در سنین اولیه بایستى با دقت انجام شود. بهداشت سالن کاملاً رعایت شده و شب ها شرایط مناسب از نظر دما و تهویه براى جوجه ها فراهم شود. عفونت کیسه زرده از متداول ترین علل مرگ و میر جوجه ها تا سن حدود 14 روزه گیاست. این عفونت مى تواند از طریق تخم، دستگاه جوجه کشى، بندناف و نیز غذا و خوردن مدفوع(از طریق روده) به کیسه زرده منتقل شود. عدم جذب به موقع کیسه زرده باعث عفونت و مرگ جوجه خواهد شد. هرگونه استرس نیز مى تواند شرایط را براى باقى مانده کیسه زرده در بدن جوجه و عفونت آن فراهم نماید. از دیگر علل مرگ و میر در جوجه ها را مى تواند عفونت هاى باکتریایى، اسهال و مشکلات فیزیکى پانام برد. غذا 24 ساعت بعداز هچ بایستى در اختیار جوجه قرار گیرد. غذا بایستى داراى انرژى و پروتئین بالا و از نظر املاح معدنى وویتامین ها بالانس باشد. چند روزى طول ى کشد تا جوجه خوردن آب و غذا را بیاموزد واین مدت زمان کافى را براى جذب کیسه زرده فراهم مى نماید. قرار دادن یک جوجه بزرگ تر در میان جوجه هاى تازه به دنیا آمده عمل آموختن خوردن و آشامیدن را به جوجه ها آسان مى سازد. جوجه هایمریض و غیرفعال را بایستى سریعاً از سایر پرندگان جدا نموده و در فضاى دیگر تحت درمان قرار داد. انباشتگى اجسام خارجى از قبیل سنگ، چوب و ساقه در پیش معده و سنگدان از دیگر عوامل مرگ و میر جوجه ها تا سن چهارماهگى مى باشد. هرگونه استرس از قبیل بالانس نبودن جیره (از نظر موادغذایى ، مواد معدنى وویتامینه و غیره) نیز بیمارى و عدم آرامش و سلامت پرنده مى تواند به این مسأله منجر گردد. بنابراین حتى الامکان سعى شود محیط پرورش جوجه ها عارى از هرگونه اجسام خارجى باشد.
نام : محمد رضا زارع هرفته
تاریخ : 2 اردیبهشت 1386
تماس : kave_zare@yahoo.ccom