بهداشت گوشت مرغ

بهداشت گوشت مرغ

  گوشت طیور یکی از منابع مهم پروتئینی در تغذیه انسان است و از دسته گوشت‏های سفید محسوب می‏شود. در کشور ما گوشت مرغ، نسبت به گوشت دیگر طیور بیشترین مصرف را دارد. گوشت مرغ به دلیل خصوصیاتی از قبیل کیفیت خوب پروتئینی، چربی کمتر، طبخ آسان و سریع، هضم آسان، نسبت به سایر گوشت‏ها ارجحیت دارد. دارای 20 ـ 5/17 درصد پروتئین، 60% ـ 56 آب، 1 تا 2 درصد املاح و 24 ـ 18 درصد چربی می‏باشد. لازم است در هنگام خرید گوشت مرغ به یک سری نکات توجه کنید: * گوشت مرغ را حتما از فروشگاههای معتبر بخرید و در موقع خرید حتما به بسته‏بندی و تاریخ انقضا و شرایط نگهداری آن توجه کنید. * توجه داشته باشید به علت ذبح غیر استاندارد، لاشه این مرغ‏ها اکثرا دارای نقاط خون مردگی و ضرب‏دیدگی می‏باشد و به علت رعایت نکردن مسائل بهداشتی در حمل و نقل و ذخیره‏سازی دارای آلودگی‏های میکروبی است. * بعد از اطمینان از معتبر بودن فروشگاه به پوست لاشه مرغ دقت کنید. پوست لاشه باید به طور یکنواخت روی بدن کشیده شده و عاری از هر نوع پارگی، کوفتگی، رنگ‏پریدگی و علائم غیرطبیعی باشد. * استخوان سینه مرغ باید کاملاً مستقیم و بدون شکستگی یا انحای غیرعادی بوده و عضلات آن برجسته و سفت و محکم از زیر پوست مشخص باشند. * سطح بدن باید درخشنده و مرطوب بوده و بوی غیر طبیعی استشمام نگردد، چنانچه سطح بدن در اثر دست زدن لیز و چسبنده و یا لزج به نظر برسد، دلیل بر کهنگی آن است. * در هنگام خرید یا استفاده از گوشت مرغ حتما به رنگ ماهیچه ران‏ها و بقیه بدن مخصوصا سینه که سفیدرنگ است دقت کنید. مشاهده رنگ‏های غیرعادی در گوشت نشان‏دهنده کهنگی و معایب دیگری از جمله بیماری‏ها و آلودگی ثانوی میکروبی است. * در مورد ران‏ها بعد از کندن پوست دقت کنید که دارای خون‏ریزی‏های زیر پوستی نباشد و گوشت آن شفاف و صورتی‏رنگ به نظر برسد. * توصیه دیگر در مورد مصرف جگر مرغ است. به علت استفاده بی‏رویه از واکسن‏ها و آنتی‏بیوتیک‏ها در پرورش صنعتی طیور و تجمع بازمانده دارویی آنها در کبد، مصرف جگر مرغ توصیه نمی‏شود و حتی‏الامکان به میزان کمتری از آن استفاده کنید. * پوست طیور نیز منبعی برای این باقیمانده دارویی است. بنابراین بهتر است هنگام مصرف ابتدا پوست مرغ را کنده و سپس آن را طبخ کنید. منابع و ماخذ مورد استفاده :