توصیه هایی برای افزایش سرانه تولید جوجه در گله های مادر گوشتی از : مهندس حمید رضا ضیایی ۱- از سیستم تغذیه جداگانه برای خروس ها استفاده شود تا وزن خروس ها کنترل شود که مشکلات بی نطفگی ناشی از چاقی بیش از حد خروس ها بعد از هفته ۴۰ به حد اقل کاهش یابد.
۲-به تعداد کافی از لانه های تخمگذاری در سالن استفاده شود که مشکلات ناشی از تخم مرغ های بستری رفع گردد .آزمایشات زیاد نشان داده است که هچ تخم مرغ های بستری حدود ۵% کمتر از تخم مرغ هایی است که در لانه گذاشته میشوند .
۳-جرم موجود در تخم مرغ بدلیل زنده بودن، نسبت به تغییرات شرایط محیطی بسیار حساس میباشد، بنا براین تخم مرغ ها باید در شرایط مناسب نگهداری و حمل و نقل قرار بگیرند و دستکاری تخم مرغ ها (Handling) در کمترین حد ممکن انجام گیرد.
۴-مدیریت گله به گونه ای باشد که از تولید تخم مرغ های پوسته نازک جلوگیری گردد.برای این منظور باید گله در شرایط بهداشت، سلامت،مدیریت و تغذیه مناسبی قرار گیرد.تخم مرغ های پوسته نازک موجب کاهش در صد تخم مرغ های قابل جوجه کشی شده و در نتیجه سرانه تولید جوجه کاهش مییابد .از طرف دیگر تخم مرغ های دارای ترکهای موئی، زمانی که در دستگاه جوجه کشی قرار میگرند، بدلیل افزایش حجم محتویات داخلی تخم مرغ ،ناشی از گرم شدن آن،ترک های موئی توسعه پیدا کرده و رطوبت داخل تخم مرغ به سرعت از دست میرود .در اثر از دست دادن رطوبت محتویات داخل تخم مرغ، حجم اتاقک هوائی توسعه یافته و غشاء اتاقک هوایی به جنین میرسد و موجبات چسبیدن جنین به غشاء اتاقک هوایی فراهم میشود. بعد از اینکه جنین به غشاء اتاقک هوایی چسبید، رطوبت جنین بسرعت از دست رفته و در اثر خشک شدن،جنین در حال رشد ،در بین روزهای ۴ الی ۱۴ جوجه کشی تلف میگردد.هر چه میزان تلفات به روز های اول جوجه کشی نزدیک تر باشد نشان دهنده نازکتر بودن پوسته ها و یا شدت صدمات وارده به تخم مرغ در اثر حمل و نقل ناصحیح میباشد .
۵-حتی الامکان برای درجه بندی (Grading) و نور بینی(Candling) و انتقال (Transfer) از دستگاههای اتوماتیک استفاده شود تا از شدت صدمات وارده به جنین در حین عملیات فوق کاسته شود .
۶- دما و رطوبت سالن جوجه کشی در زمان انتقال تخم مرغ ها از ستر به هچر تقریبا نزدیک به دما و رطوبت دستگاه باشد و از بیش از حد سرد شدن و یا گرم شدن سالن ها اجتناب گردد . |
|
