بافرها

بافرها

معمولاً یک گاو مقدار کافی بیکربنات سدیم (بافر) در بزاق خود تولید میکند تا سطح PH شکمبه خود را در حد مناسب حفظ کند ٬ اما جیره های پر انرژی دارای مواد خشبی اندک٬ که به گاوها در اوایل دوره شیر دهی تغذیه میشوند ٬ میتوانند سیستم بافر های طبیعی دام را بر هم زده و میزان اسید را در شبکه افزایش دهند .دانه های آسیاب شده و علوفه های خرد شده بسیار ریز نیز می توانند شکمبه اسیدی ایجاد کنند٬ در این شرایط چربی شیر کم شده و مصرف خوراک توسط گاو کاهش یافته در نتیجه میزان تولید شیر پایین می آید.افزودن بافر ها به این نوع از جیره ها عملکرد دام را افزایش می دهد. بافر ها بویژه در جیره هایی موثر هستند که علوفه غالب آن سیلاژ ذرت است . تاثیر این افزودنیها در گاوهایی که سیلاژ یونجه یا علوفه خشک زیادی می خورند کمتر است . بافر ها اسیدیته شکمبه را کاهش داده نسبت استات به پروپیونات را بالا برده و هضم فیبر را بهبود می بخشند ٬ این عمل باعث تولید چربی شیر بیشتری شده مصرف خوراک دام و بدنبال آن تولید شیر را بالا می برد . بافر های موجود ٬خوشخوراکی زیادی نداشته و باید آنها را تدریجاً به جیره اضافه کرد .

بیکربنات سدیم (جوش شیرین)

جوش شیرین یکی از انواع بافرهای تجارتی است که میتوان آن را بر روی علوفه ریخت یا با اجزاء مختلف جیره و کنسانتره مخلوط نمود .

S-CARB

این بافر نام تجاری برای سزکوئی کربنات سدیم است مخلوطی از بیکربنات سدیم و کربنات سدیم است .

بافر های فوق الذکر را می توان به میزان۱۰۰ تا ۲۲۵ گرم به ازاء هر راس گاو در روز تغذیه کرد .

مآخذ : مجله برآیند ش ۵

Directory of feeds and feed ingredients ,۲۰۰۰. Hoard’s dairyman