| زمـان از شیـرگیـری گـوسـاله هـا از دیدگاه نظری می توان بیشتر گوساله ها را از ۴ هفتگی به بالا از شیر گرفت. اما از نقطه نظر دستیابی به بهترین کارکرد گوساله و هزینه های پرورش ،سن بهینه از شیر گیری نزدیک به ۵ تا ۶ هفتگی است ، بجز برای سیستم های تولیدی ویژه مانند تولید گوشت سفید گوساله . معیارهای تاثیر گذار بر سن از شیر گیری به شرح زیر است : ۱) سن ۲) وزن بدن ۳) میزان مصرف خوراکهای جامد میزان بهینه هر سه معیار فوق ، با توجه به نژاد و سیستم تولیدی ، متفاوت است . از دیدگاه نظری زمانیکه گوساله ها در آغل های انفرادی نگهداری می شوند ، میزان مصرف کنسانترهء خشک ، بهترین معیار برای از شیر گیری است و برخی پرورش دهندگان گوساله ، مصرف ۵/۰ کیلوگرم کنسانتره در روز را برای از شیرگیری ، در نظر می گیرند . در عمل مدیریت سیستم های بزرگ پرورش گوساله ، اگر از شیرگیری بر اساس سن انجام گیرد ، آسانتر است ؛ به شرطی که انعطاف پذیری به اندازه ای باشد که بتوان از شیرگیری گوساله های کم رشد را برحسب نیاز، به تعویق انداخت . وزن بدن ، معیار ایده آلی برای از شیرگیری نمی باشد زیرا که این فاکتور در گوساله ها بسیار متفاوت می باشد ، بطوریکه گاهی اوقات برخی گوساله ها در وزنی آماده ی از شیرگیری هستند که برابر وزن تولد دیگری است. پرورش دهندگانی که گوساله هایی بدون پیشینه می خرند ، در موقعیتی دشوار و ویژه هستند ، زیرا از تاریخ تولد گوساله ها و پیشینه ی تغذیه آنها ، اطلاعی ندارند . در این حالت ، همه گوساله های خریداری شده را باید با جایگزین کننده ی شیر با کیفیت خوب حداقل برای ۳ هفته تغذیه نمود ، مگر اینکه میزان مصرف کنسانتره ی آنها زیر نظر باشد و به روشنی نشان دهد که آنها آماده از شیر گیری هستند . گاهی اوقات ، عقب انداختن از شیرگیری گوساله ها ، اگر منابع ارزان شیر در دسترس باشد ، می تواند سودمند باشد . چنین خوراکهایی را می توان از ۳ هفتگی و پس از یک دوره انتقالی ۱۰ تا ۱۴ روز آغاز کرد که پس از آن ، خوراک غذای اصلی گوساله ها خواهند بود . از شیر گیری را می توان بصورت تدریجی در فاصله ۴ تا ۷ روز و یا بصورت ناگهانی اجرا کرد. هر دو سیستم دارای طرفدارانی است ، اما بنظر می رسد که چنانچه زمان از شیرگیری با دقت تعیین شود ، سرعت از شیرگیری اهمیت کمتری پیدا می کند. آب تمیز ، کمی استارتر تازه و علوفه خشک با کیفیت مرغوب ، باید از سن پایین در دسترس گوساله ها قرار گیرد. از آنجاییکه گوساله ها تا هنگامی که به سن ۲ هفتگی برسند ، توان مصـرف شـایان توجهی از هر کدام از این ۳ ماده را ندارند ؛ شاید بهتر باشد تا ۲ هفتگی استارتر تغذیه نشود . این کار نه تنها موجب صرفه جویی در هزینه های پس مانده های مواد خوراکی گران می شود ، بلکه می تواند مصرف خوراک را در مرحله ای آغاز کند که گوساله از نظر فیزیولوژیکی برای خــوردن غذای جامد ، آمادگی دارد. پس از ازشیرگیری ، گوساله ها را باید در آغلهای پرورشی ، نگهداری نموده و با همان استارتری تغذیه کرد که بدان عادت دارند . پس از ۲ تا ۳ هفته ، آنها را به جایگاهی گروهی منتقل می کنند و بتدریج با جیره ای تغذیه می شوند که برای گوساله ی جوان در حال رشد مناسب است. منبع: http://damparvaranejavan.blogspot.com |
|
| |
|
