تغذیه مرغان تخمگذار از زمان انتقال به قفس تا مرحله پیک تولید

تغذیه مرغان تخمگذار از زمان انتقال به قفس تا مرحله پیک تولید

 

 یکی از مراحل مهم در تغذیه مرغان تخمگذار در مرحله زمانی بین انتقال به قفس تا پیک تولید می باشد زمان انتقال در کشورهای دیگر معمولا یک هفته قبل از شروع تخمگذاری یعنی حدود 18 هفتگی است در این زمان کوتاه مرغ چندین وظیفه مهم را باید به انجام برساند با محیط جدید عادت کند تخمگذاری را شروع کرده وبا درصدی خوب ادامه دهد و سرانجام رشد بدنی خود را کامل نماید بنابراین جهت تامین اهداف فوق و به فعل درآمدن ظرفیت ژنتیکی مرغ به برنامه تغذیه ای مناسبی احتیاج می باشد که سطوح بالای مواد مغذی مورد نیاز مرغ را تامین نماید گاهی اوقات تامین نیازهای مرغ تحت برنامه های تغذیه ای معمول در مرغداریها بسیار مشکل می گردد زیرا همیشه افزایش نیاز مرغ به مواد مغذی با افزایش مصرف خوراک هماهنگ نیست بنابراین درچنین مواقع بحرانی باید خوراکی قویتر ازنظر انرژی و مواد مغذی دیگر مورد مصرف قرار گیرد روشهای معمولی تنظیم جیره های مرغان تخمگذار برمبنای تعیین نیازهای فردی مرغان به مواد مغذی مختلف در مراحل مختلف تولید می باشد سپس بر اساس میانگین مصرف غذا در گله جیره مورد نیار را فرموله می نمایند لذا احتیاجات هر مرغ با مصرف مقدار میانگین گله برآورده می شود .این روش محاسبه درگله های مسن که تقریبا همه مرغان در حال تولید بوده و مصرف غذای کم وبیش یکسانی دارندایده آل می باشد ولی در دوران انتقال تا پیک تولید تمامی مرغان از نظر حالت فیزیولوژیک یکسان نیستند در چنین گله هایی معمولا دودسته مرغان کاملا متمایز وجود دارند:
1- آندسته از مرغهایی که هنوز به تولید نیامده اند و در نتیجه غذای کمتری میخورند .

2- آنهایی که تولید شان شروع شده و غذای بیشتری می خورند بعبارت دیگر در چنین گله هایی میانگین مصرف غذا معنای صحیحی نداشته و فقط عددی است فرضی که حد وسط بین این دو گروه می باشد .

حال این سوال پیش می آید که آیا در چنین مرحله ای تعیین نیازها و میزان خوراک مصرفی مرغان برمبنای گله روش صحیحی است ؟ احتمالا خیر در حقیقت دراین مرحله انجام چنین روشی بسیار گمراه کننده نیز می باشد برای مثال اگر بخواهیم میزان کلسیم جیره یک گله تازه منتقل شده به قفس را برمبنای میزان نیاز کلسیم مرغان تخمگذار فرموله نماییم ولی میزان مصرف غذای گله هنوز درحد پایینی باشد میزان کلسیم مرغان بطور تئوری 5% محاسبه می شود . در حقیقت میزان کلسیم محاسبه شده بسیار بالاتر از حد مورد نیاز هر دو گروه بوده و موجب آسیب رساندن به مرغان و کاهش خوش خوراکی غذا  میگردد مرغان به تخم نیامده در این روش تاثیر نامطلوب محاسبه میزان غذای مصرفی برمبنای میانگین مصرف غذای روزانه گله نشان داده می شود درچنین مواقعی جهت جلوگیری از تغییرات شدید فرمول غذایی که در نتیجه محاسبه میانگین مصرف غذا ممکن است اتفاق بیافتد بهتر است نسبت برآورد مصرف غذایی مرغانی که در حال تولید می باشند اقدام نمود . عموما جیره ای که احتیاجات غذایی مرغان در حال تولیدی را که 90-80 گرم خوراک مصرف می کنند تامین نماید احتیاجات سایر مرغان گله را نیز برآورده می سازد مصرف چنین جیره ای باید تقریبا از زمان انتقال به قفس تا دوران پیک تولید ادامه یابد و فقط در صورت تغییرات شدید درجه حرارت محیط باید نسبت به تعدیل آن اقدام نمود دردرجه حرارت معمولی محیط تقریبا درتمامی گله های تخمگذار جیره پیک تولید باید دارای مختصات ذیل باشد :

انرژی متابولیسمی

پروتئین

متیونین + سیستین

لیزین

متیونین

تریپتوفان

کلسیم

فسفر قابل جذب

اسید لینولئیک

سدیم

کلر

کولین کلراید 

2990-2920 کیلوکالری

75/16 %

75/0 %

88/0 %

48/0%

20/0 %

75/3 % ( حداکثر 4% )

55/0 %

73/1 %

20/0 (حداکثر 24/0 % )

14/0 % ( حداکثر 20/0 % )

1323 میلی گرم در کیلوگرم

 

این جیره بر اساس درجه حرارت محیطی بین 32-18 درجه سانتی گراد تنظیم گردیده است چنانچه درجه حرارت محیط از 32 درجه بالاتر رود باید نسبت به تغییرات جیره جهت خنثی کردن اثرات کاهش مصرف خوراک اقدام نمود درچنین مواقعی باید کلیه اقلام جیره را به جز انرژی به میزان 12-10% بالا برد اگر درجه حرارت محیط کمتر از 18 درجه سانتی گراد بشود در این حالت نیز باید کلیه مواد مغذی جیره را به جز انرژی به میزان 12-10% کاهش داد بنابراین پیشنهاد می شود که از این جیره برای تمامی گله های تخمگذار در زمان بین انتقال به قفس تا پیک تولید استفاده نمود تا زمانی که امکان استفاده ازمیانگین مصرف غذا مقدور گردد بعد از مرحله پیک تولید یعنی زمانی که سطح مصرف غذا تثبیت شده و کلیه مرغان در حال تولید می باشند میتوان با استفاده از میزان مصرف خوراک و همچنین نیازهای غذایی مرغان در هر مرحله خاص از تولید نسبت به فرموله کردن جیره مناسب اقدام نمود .

 

فصلنامه چکاوک – مهندس عزت الله قربانی