نکاتی درباره اوره

اوره یک ترکیب شیمیایی مصنوعی است که دارای سطوح بالای ازت میباشد که به صورت طبیعی وجود ندارد . از اوره میتوان به عنوان یک منبع نیتروژنی برای تولید پروتئین توسط میکروب های شکمبه در جیره های پر انرژی استفاده نمود .

اوره معمولاًدارای ۴۲ تا ۴۶ درصد ازت بوده که به ترتیب معادل ۲۶۲تا ۲۸۷ درصد پروتئین خام از ازت غیر پروتئینی است.اوره را میتوان تا حداکثر نیم پوند(۲۲۰گرم )در روز به ازاء هر راس گاو شیری تغذیه کرد . البته یک چهارم تا یک سوم (۱۱۰الی ۱۵۰ گرم )اوره به ازاء هر راس گاو در روز مقدار مصرف متداول تری است که برابر ۱ تا ۲ درصد اوره در کل کنسانتره یا حدود ۸/۲ الی ۶/۵ درصد پروتئین خام حاصل از ازت غیر پروتئینی در کل کنسانتره است . سطوح اوره بالاتر از این مقادیر توصیه شده٬ سمی است .

ضمناً اوره را نباید در جیره های غذایی بکار برد که دارای سویای خام یا پوسته سویای خام هستند ٬زیرا این مواد خوراکی دارای آنزیمی هستند که باعث تجزیه اوره به آمونیاک میشود و در نهایت کاهش خوشخوراکی بوجود می آورد . این آنزیم زمانی که سویا حرارت داده شود ٬تجزیه و تخریب می گردد . اوره را میتوان با ذرت علوفه ای مخلوط کرده و سیلو نمود تا مقدار پروتئین خام محصول افزایش یابد. لازم به تذکر است که نباید اوره را در جیره گوساله های کمتر از سه ماهه ٬لحاظ کرد .

                                                                   مآخذ :مجله بر آیند شماره ۲