راههای پیشگیری از بیماری آنفلوانزای پرندگان در مرغداریها

 راههای پیشگیری از بیماری آنفلوانزای پرندگان در مرغداریها
 

راههای پیشگیری از بیماری آنفلوانزای پرندگان در مرغداریها

  آنفلوانزای پرندگان بیماری ویروسی است که دارای 256 گونه می‌باشد، یعنی ویروس این بیماری به دلیل دارا بودن وضعیت ساختمانی می‌تواند 256 نوع آنفلوانزا ایجاد کند.
ویروس دارای خاصیت بازآرایی بوده و می‌تواند از گونه‌ای به گونه دیگر جهش کند و بیماری جدیدی را به وجود آورد.
یکی از عوامل موثر در شدت ابتلا و تلفات این بیماری، نوع آنتی ژن ویروس (بر اساس هماگلوتینین 16 آنتی ژن و نورآمینی داز 9 آنتی ژن) که دارای تنوع متعدد است، می‌باشد.
در حال حاضر آنفلوانزای طیور در شرق آسیا H5N1 خطرناکتر از نوع آنفلوانزای طیور در پاکستان موسوم H7N3 است.
آنفلوانزای طیور ایران که در سال 1379 رخ داد، از نوع H9N2می باشد.
استرسهای پرورشی و محیطی (حمل و نقل و جابجایی پرنده، گرما، سرما، گرسنگی، تشنگی، واکسیناسیون، تغییر جیره غذایی، تغییر کارگر، کمبودهای غذایی بدن، تهویه و تراکم) از عوامل موثر در شدت ابتلا و تلفات این بیماری است.
عفونتهای سایه یا عفونتهایی که به صورت ثانویه بوجود می‌آید، عامل دیگر ابتلا به این بیماری ویروسی است.
قارچ‌زدگی و کپک زدگی دان مصرفی و وجود توکسین مترشحه قارچها مثل آفلاتوکسین در خوراک طیور،
پائین بودن مقاومت بدنی طیور و بدی مدیریت پرورش از عوامل دیگر این بیماری است.
تهیه جوجه‌های ضعیف و آلوده به مایکوپلاسما (MS و MG مثبت) عامل دیگر ابتلا به این ویروس است.
درگیری پرنده و شیوع بیماریهای ویروسی به ویژه بیماریهایی مانند گامبورو، برونشیت، عفونت کم خونی ویروسی در جوجه‌ها، مارک و برخی از بیماریهای میکروبی (باکتریایی) کوکسیدیوز عوامل این بیماری هستند.
همچنین وجود پرندگان وحشی و مهاجر که همیشه به عنوان مخزن ویروس می‌تواند عامل انتقال ویروس باشد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، انتقال بیماری آنفلوانزای پرندگان در اثر تماس و مجاورت پرندگان سالم با پرندگان آلوده و یا ترشحات مدفوع آنها صورت می‌گیرد.
انتقال ویروس از طریق لوازم و تجهیزات، لباس، چکمه، وسایل نقلیه، آب و غذای مرغ صورت می‌پذیرد.
پرندگان مهاجر و وحشی یکی از اصلی‌ترین راههای انتقال ویروس به ویژه بین کشورها می‌باشند. همچنین پرندگان بهبود یافته از بیماری همواره می‌توانند به عنوان مخزن ویروس باعث انتشار و شیوع بیماری شوند.
این گزارش در مورد راههای پیشگیری آورده است: اعمال دقیق نکات بهداشتی و افزایش تامین آن در سطح مزرعه، جلوگیری از تردد افراد متفرقه به داخل مزرعه، ضد عفونی کردن آب آشامیدنی، ضد عفونی کردن خودروهای حمل دان و تجهیزات هنگام ورود به مزرعه به کمک دستگاه سم پاش و عبور آن از داخل حوضچه ضدعفونی از راهای موثر جلوگیری از ورود بیماری است.
استفاده از لباس کارکامل (کلاه، شلوار و بلوز، دکمه و ماسک) برای کلیه افراد شاغل و یا بازدید کننده، گرفتن دوش برای کلیه نفرات قبل از ورود به سالنهای پرورش به هنگام اتمام کار روزانه، استفاده از حوضچه ضدعفونی قبل از ورود به سالن، معدوم کردن صحیح تلفات در پایان هر روز (سوزاندن یا دفن کردن لاشه‌ها در عمق زمین با رعایت ضوابط)، خودداری از جابجایی دان و مواد اولیه آن از یک مرغداری به مرغداری دیگر و یا از محل آلوده به محل پاک و خرید دان و مواد اولیه آن از مراکز معتبر و تابع ضوابط بهداشتی از راههای موثر پیشگیری است.
بنابراین گزارش، چون ویروس آنفلوانزا جزء ویروسهای حساس در برابر حلالهای چربی مانند دترجنت‌ها می‌باشد، به فرمالین و اسیدهای رقیق و یونهای آمونیوم حساس بوده و به آسانی از بین می‌رود.
ویروس آنفلوانزا در مقابل حرارت، خشکی و تغییر نیز سریعاً غیرفعال می‌شود از این رو استفاده از مواد پاک کننده چربی (مایع ظرفشویی) برای شستشوی وسایل و ضد عفونی به کمک فرمالین می‌تواند موثر باشد.
انجام واکسیناسیون علیه بیماری طبق نظر دامپزشک مزرعه یک اقدام پیشگیرانه است.
با توجه به این که کود مرغ یکی از بهترین محلها برای بقاء ویروس است، از این رو باید با بهسازی و ضد عفونی با محلول فرمالین بر سطح آن امکان بقاء ویروس را از بین برد، ویروس در سرما و محیط مرطوب می‌تواند تا چند ماه زنده و فعال باقی بماند.
راه تشخیص این بیماری، کاهش اشتها، بی‌حالی، افتادگی بالها، تورم سینوسها، تنفس صدادار، کبودی تاج و ریش از علائم ظاهری ابتلا به بیماری است.
در این گزارش، در مورد درمان پرندگان آمده است: درمان وجود ندارد و تنها با تقویت پرندگان باید سیستم ایمنی را آماده پاسخ دهی کرد  

خبرگزاری فارس -19/1284