روش های معمول واکسیناسیون
روش های معمول واکسیناسیون
1 – روش آشامیدنی water Drinking
2 – روش قطره چشمی drop Eye.
3 – روش اسپری یا روش آئروسل Spray or aerosole
4 – روش تزریق زیر جلد یا داخل عضلانی Injection intra muscular subcutaneous
5 – تلقیح در نسوج بال web Wing
روش آشامیدنی
water Drinking
روش فوق باید عینا بر طبق دستورالعمل موسسه سازنده واکسن صورت پذیرد با توجه به دستورالعمل ها و اعمال کلیه شرایطی که باید در این طریقه مایه کوبی در نظر گرفت می توان با استفاده از جدول شماره یک اقدام به رقیق کردن واکسن کرده از معایب این روش دریافت واکسن بطور غیر یکنواخت توسط طیور گله است ، به طوری که تعدادی از طیور ممکن است دز بیشتری و تعدادی دز کمتری را دریافت کنند در این صورت عیار آنتی بادی حاصله در این روش (آشامیدنی) در گله غیر یکنواخت و امکان آلوده شدن جوجه هایی که دارای عیار آنتی بادی پایین می باشند با ویروس بیماریزا وجود خواهد داشت .
واکسن های IBDV - NDV ILTV - IBV - AEV - را می توان به روش فوق بکار برد .
2 – روش قطره چشمی
Eye drop
روش فوق عینا باید بر طبق دستورالعمل موسسه سازنده واکسن صورت پذیرد با توجه به دستورالعمل ها عموما مقدار 1000 دز واکسن را در 25 سانتی متر مکعب آب مقطر و یا سرم فیزیولوژی و یا آب جوشیده سرد شده حل کرده و برای 1000 قطعه (جوجه – نیمچه – پولت) بکار می برند . در این روش یک قطره از محلول محتوی واکسن توسط قطره چکان مخصوص در داخل چشم چکانده می شود .
واکسن های NDV ILTV - IBV - IBDV- را می توان به روش فوق بکار برد .
3 – روش اسپری و یا روش آئروسل
Spray or Aerosole
با توجه به اهمیت و تفاوتهایی که دو روش اسپری و آئروسل با همدیگر دارند یک دستورالعمل کلی در زمینه نحوه کاربرد واکسن نیوکاسل با روش های اسپری و آئروسل ضمیمه به صورت ارائه می شود .
با روش فوق می توان واکسن های ILTV - IBDV - IBV - NDV را جهت پیشگیری از بیماریهای مربوطه بکار گرفت .
4 – روش تزریقی
Injection
اصولا کلیه واکسن های کشته (Inactive) و تعداد محدودی از واکسن های زنده (Live) را می توان با روش تزریقی مورد استفاده قرار داد . از مزایای این روش :
- استفاده از حداکثر عیار ایمنی بدست آمده و دوام عیار حاصله به مدت طولانی
- وارد کردن مقدار یک دز آنتی ژن مورد نظر به هر قطعه
- یک دسته بودن عیار آنتی بادی حاصله در این روش
- کاهش استرس ناشی از مصرف مداوم واکسن های زنده را می توان ذکر کرد .
راه های تزریق
معمولا عضله سینه طیور (Pectoral muscle) و زیر جلد ناحیه گردن under Subcutaneously توصیه می شود .
اخیرا تزریق واکسن کشته در سطح بالایی ناحیه دم طیور surface of the tail Ventral بکار گرفته شده و همچنین واکسن مارک (MD) در 18 روزگی دوران جنینی (در زمان انتقال تخم مرغهایی نطفه دار از دستگاه ستر به هچر) مورد استفاده قرار گرفته و با موفقیت همراه بوده است